خویشاوندان عزیزم و اقوام گرامی،من قابل نصیحت کردن شماها نیستم اما برحسب وظیفه میگویم که این انقلاب خیلی خونها داده تا به اینجا رسیده. کمر همت را ببندید و تا پیروزی این انقلاب بر کفر جهانی تا پای جانهایتان باشید و صبر و استقامت کنید که بهترین توشه برای پیروزی است و با کسانی که ضربه به اسلام میزنند حال به هر وسیله که میخواهد باشد ،مبارزه کنید و مساجد را پر کنید.زیرا تا زمانی که پیرو روحانیت اصیل ودلسوز باشید و با مساجد سرکار{سر و کار} داشته باشید و در نتیجه همیشه به یاد خدا باشید، دشمنان ما نمیتوانند به ما ضربه بزنند.
خانواده گرامی و عزیزم سلام علیکم من قصد وصیت نداشتم اما بنا بر وظیفه شرعی که بر گردن دارم چند کلمهای با شما سخن میگویم. اگر من لیاقت و توفیق شهادت نصیبم شد، برای من ناراحت نباشید و فقط برایم طلب مغفرت کنید. هنگامی که پای به جبهه گذاشتم برای رضای خداوند تبارک و تعالی آمد {آمدم} و هیچ قصد دیگری نداشتم و فکر نکنید که ما یک فرزند را برای خدا هدیه کردهایم بس است نه این فکرها را نکنید و هرکس برای خودش تلاش و کوشش میکند و آن عزیزی که از هر خانواده شهید شده برای خودش رفته و من هم برای خودم میروم. ازشما انتظار دارم پاسدار و نگهبان این خونها باشید. مرا حل {حلال} کنید. چه بهتر از این که انسان در راه خدا شهید شود و از خداوند بخواهید که همه عاقبت ـبه خیر شویم و جزء بندگان خالص خوبش بوده باشیم ان شاالله.
خدانگهدار خداحافظ