«اسدالله دارندی» فرزند «حسین» در سال 1336 در «روستای آب باریک» به دنیا آمد. یازده ساله بود که گرد یتیمی بر چهره اش نشست و پدر را مظلومانه، در حادثه ای مجهول، از دست داد. او در کنار درس خواندن، مشغول کار و تلاش نیز بود. تحصیلات خود را تا دوره ی راهنمایی ادامه داد. با شروع انقلاب اسلامی، فعّالانه در تظاهرات و راه پیمایی های علیه رژیم ستم شاهی شرکت می کرد و از جمله کسانی بود که با تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عضویّت سپاه درآمد. «مرتضی» در سال ۱۳۶۰ تشکیل خانواده داد که سه فرزند به نام های مجتبی، عاطفه، عادله از او یادگار مانده است. او در سال ۱۳۶۲ در «عملیات والفجر ۴» در منطقه ی «کلّه قندی» مجروح شد که جهت مداوا به شهر «شیراز» منتقل گردید. مدّتی در آن جا بستری بود. سپس به بیمارستان «سینا» در «تهران» منتقل گردید که حدود چهار ماه بستری بود. پس از بهبودی نسبی، مجدّداً عازم جبهه شد و سرانجام در سال ۱۳۶۴ در «عملیات والفجر ۸» در جاده ی «امّ القصر» در منطقه ی عملیاتی«فاو» نتیجه ی زحماتش را گرفت و عاشقانه به دیدار معبود شتافت.
منبع: ساجد
ششم مهر 1336، در شهرستان ورامين چشم به جهان گشود. پدرش حسين، كشاورز بود و مادرش اقدس نام داشت. تا اول متوسطه درس خواند. ازدواج كرد و صاحب يك پسر و دو دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. سوم اسفند ۱۳۶۴، در فاو عراق بر اثر اصابت تركش خمپاره به شكم، شهيد شد. پيكر وي را در گلزار شهداي روستاي آب باريك تابعه زادگاهش به خاك سپردند.
منبع: سایت گلزار