تصاویر/شهید حسن تاجیک جوبه(2)

یک دیدگاه

1. 1

   

   حسن

   مرداد 17, 1394 در 1:14 ق.ظ

   نامش حسن بود لیکن عشق و مرامش به حسین ع داستان دیگری دارد. گل وجود او را قبل از آنکه به این عرصه خاکی قدم نهد با نام حسین آمیختند، مادر دلشکسته ای که در غم از دست دادن فرزندان قبلی اش نشسته برای فرزند جدید این بار نذر می کند، چه زیبا نذری! پوشیدن لباس مشکی حضرت اباعبدالله الحسین(ع) همان نذری است که مادر برای حفظ وجودش کرد و او را نذر امام غریبش کرد. سیمایش هم چون نامش حسنی بود و و چشمان زیبایش حکایت از جمال درون داشت، داستان غم حسین(ع) را در هیئت شاه حسین ورامین زمزمه کرد و کام عزادارانش را با نباتی که بر دهانشان می گذاشت شیرین می کرد، تا خود را در مقابل چشمان اربابش شیرین کند.
   شور حسین است چه ها می کند ………. عشق حسین است چه ها می کند
   عشقش به ارباب بی کفن نه تنها در جمع که در تنهایی نیز جلوه می کرد. مادر شهید هنوز نوای نوحه خوانی ها و سینه زنی های تنهایی پسرش به یاد دارد. هنوز صدای حسن درگوشش طنین انداز است که میخواهم بسیجی به جبهه ها بروم نه اینکه سرباز وظیفه باشم.
   سنخیت با معشوق شرط وصال است و حسن وقتی حسینی شد دیگر برنگشت.
   خدایا ما را نیز در متخلق شدن به اخلاق حسنی و پرورش شور حسینی ر دلهایمان و رسیدن به نقطه وصال یار، یاری فرما

   پاسخ دادن