آخرین مطالب :

مطالب مرتبط

2 دیدگاه

  1. 1

    عباس

    به نام خداوند درهم کوبنده ظلم ستمگران و کاخ نشینان، بی اختیار با دیدن این کلام در دست نوشته های شهید مهدی روفچائی، به یاد این عبارت زیبایی در دعای ندبه می افتم :”أین هادم ابنیه الشرک و النفاق”، آری کجاست از بین برنده نمادهای شرک و نفاق، هر چند ظهور آن یار غایب از دیدگان ناقابل ما تقدیر الهی است لکن دیدن دست نوشته های یاران اخرالزمانی مهدی فاطمه س توفیقی است که شکرانه آن، زحمتی است که شما دوستان سایت زینبیان کشیدید و آنها را در معرض دیدگان جامعه قرار دادید.
    بی شک شهید مهدی روفچائی که وصیت نامه خود را با آیه وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ آغاز می کند خود اکنون شاهد و ناظر بر اعمال ماست و خود در نزد پروردگارش روزی می خورد. اما شرط عند ربهم یرزقون شدن چیست؟ شرط رسیدن به مقامی که حضرت روح الله با آن عظمت عرفانی می فرمود : “ما چه می دانیم معنای عند ربهم یرزقون چیست؟” و خود همیشه آرزوی محشور شدن با کسانی که به این مقام واصل شدند را داشت، چیست؟ آری شرط شهادت عاشق مهدی (عج) شدن است، چه زیبا سروده ای در وصیت نامه مهدی روفچائی امده است :
    گر عاشق مهدی شوی ز مردن نهراس/مردار بود هر آنکه او را نکشند
    اما نهراسیدن از مرگ برای انسان مادی که تمام وجودش به این خاک وابسته است، چگونه میسر می شود؟ چگونه می شود که به قول شهید مظلوم بهشتی که خود ملتی بود برای ملت ما، ملت ایران به مرز نهراسیدن از مرگ رسید. ملتی که بی شک معجزه قرن بیستم به دست آنها رقم خورد.
    مهدی که دیگر مادرش او را عباس صدا می کند در وصیت نامه اش به زیبایی تحولی را که انقلاب در ملت ایران ایجاد کرد را بیان می کند: پدر و مادر عزیزم، ناراحت نباشید چون من امانتی بودم نزد شما، خدا را شکر کنید که در پیشگاه ائمه روسپید هستید.
    آری اگر فرزندی که قرار است محبتش در دل پدر و مادر فتنه ای باشد برای آزمایش آنها، به امانتی مبدل گردد که باید به صاحبش برگردانده شود، آنگاه این خانواده به مرز نهراسیدن از مرگ می رسد، آنگاه مادر شهید پس از سال ها همچنان از شهادت فرزندش خشنود است و این همان عامل پیروزی ملت ایران است که رهبر فرزانه انقلاب بارها بدان اشاره کرده اند. خانواده ای که هدفش رو سپیدی در مقابل ائمه ع باشد رو سیاهی را بر چهره منافقین و مستکبرین باقی می گذارد.
    عشق امام گوشواره اشعار زیبای همه شهداست، عباس هم از خیل عشاق روح الله عقب نمانده و دعای برای امام را زینت دست نوشته های خود کرده و اطرافیانش را به پشتیبانی از امام و اسلامیان فراخوانده است. پشتیبانی از همان خمینی بت شکنی که راه عزت و شرف را در پیشگاه ملت ما هموار کرد و عباس روفچائی که شاگردی است از خیل کثیر فرزندان او در وصیت نامه اش اینگونه درس اموخته شده در مکتب خمینی را پس می دهد:
    “سروری در روح و جان ما موج می زند و عزت و شرف به ما حکم می کند برای شهادت آغوش باز کنیم. شما که امید دارید من در برابر منافقین و صدام و دشمن خدا سر فرود آورم، هرگز، به خدا پناه می برم که به چنین خاری و ذلت تن در دهم”
    آری ما نیز به رجز شما ای عباس روفچایی اقتدا می کنیم و فریاد می زنیم که ای کسانی که به دنبال دیدن ذلت ما در مقابل آمریکا و ایادی مستکبرش هستید، ما نیز پس از خداوند بزرگ به دستان مجروح رهبر عزیزمان پناه می بریم و با عزت فریاد هیهات منا الذله سر میدهیم، باشد که ما هم همچون مهدی روفچائی، عباس انقلاب شویم.

    پاسخ دادن
  2. 2

    ناشناس

    …مهمترين ويژكى اي كه عباس داشت “اخلاص” او بود …
    اخلاص…
    اخلاص…
    براي خيلى از ما واژه آشنايى است ! چيزى كه نداريمش !
    خيلى ها كار زياد مي كنند اما اخلاص ندارند، خدا هم كه شريك خوبى است، همه را به شركايش حواله مى دهد !
    كار اما اگر تنها براى او بود ، اگر چه به قدر بال مگسى ، مى رساند انسان را به جاهايى كه باورش براى امثال رياكارانى چون من سخت است.
    اينجاست كه خيلى ها ممكن است فكر كنند شهيد را عده اى در يك قالب جا كرده اند ، در حالى كه همه شان در يك قالب اند، قالب اخلاص. ويژگى مشترك تمام شهدا اخلاص است. هر كدامشان در هر حالى كه بوده اند ، اخلاصشان آنها را آسمانى كرده است و بس …
    و حرف بسيار است…

    پاسخ دادن

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.