از برای “شهید محسن علیخانی”

چقدر خوب است هر کدام از ما با شهیدی انس داشته باشیم. راه و رسم زندگی اش را ببینیم و یاد بگیریم از آنها که راه را رفته اند و راه را درست رفته اند.

یاد بگیریم از آنها که راه درست را به بهترین صورت ممکن رفته اند تا عند ربهم یرزقون شده اند و الان هم زنده اند تا از هر خسته دلی دستگیری کنند تا راه نشانش بدهند و راهبری اش کنند تا دست بگیرند از هر وا مانده و جا مانده ای.

چقدر خوب است جمعی و جماعتی گرد شمع شهیدی پروانگی بیاموزند و مشق عشق کنند. شهیدی که خود چراغ هدایت است و راه نمایان.

چند سالی است برکت زندگی مان و برکت کارهایمان به سر انگشت اشاره شهیدی شعله ور است که بودن در کنار بیت اش افتخارمان شده و نشستن در حریم محسنیه اش قرار عاشقی مان شده که خود را در محضرش می بینیم و انگار سال هاست مهمان سفره اش هستیم.

شهید علیخانی برای ما تنها همشهری مان نیست که گویی مقتدا شده برایمان که درس ولایتمداری مان بدهد برای سربازی ولی که یادمان بدهد پیمودن صراط مستقیم بی اطاعت از ولی میسر نخواهد شد که یادمان بدهد حسین زمان را و علی زمان مان را بشناسیم که یادمان بدهد همه از خداییم و به سوی او خواهیم رفت و چه بهتر که کوله بارمان بوی عطر شهادت بدهد و سینه هامان کبود سینه زدن برای حسین…

شهید علیخانی و محسنیه اش سال هاست قرار عاشقی ماست…

س.م.ز